– Bardzo wysoko pokonaliście drużynę z Rawicza, ale nie da się ukryć, że goście przyjechali mocno okrojonym składem. Jak podeszliście do meczu widząc jakim składem dysponuje Rawicz?
– Podeszliśmy bardzo poważnie. Dzień wcześniej trenowaliśmy całą drużyną. Nie patrzyliśmy więc na skład rywali tylko chcieliśmy się jak najlepiej spasować, bo za miesiąc mamy bardzo ważny mecz z mocną drużyną z Opola. Bardzo chcemy z nimi wygrać. Widać dziś było, że u wszystkich coś zagrało. U mnie również. W poprzednim meczu było z tym gorzej, ale dziś czułem prędkość. W jednym biegu byłem wolniejszy, ale zostałem zamknięty przez dwóch zawodników i musiałem odpuścić gaz żeby nie wpaść w bandę. Cieszymy się z wygranej. Za miesiąc mamy mecz z Opolem, a wcześniej jedziemy do Piły i tam też celujemy w zwycięstwo.
– Punktów na Twoim koncie jest dużo, ale czy jesteś w pełni zadowolony z prędkości, z ustawień, z silników?
– Ja na silniki nie mogę absolutnie narzekać. Z tym jest bardzo dobrze. Jest tylko kwestia odpowiednich ustawień, bo zrobiło się teraz gorąco i trzeba się przestawić. W pierwszym starcie czułem się bardzo szybki. Później trochę kombinowaliśmy, ale na ostatni wyścig znów była dobra prędkość. Myślę, że wiem o co w tych ustawieniach chodzi.
– Kilka meczów przegraliście minimalną ilością punktów, co skomplikowało waszą sytuację w tabeli. Wciąż jednak macie szansę na awans do fazy play-off. Jak sam widzisz wśród sponsorów i kibiców jest wielka chęć, żeby ten cel osiągnąć. Wy odczuwacie to podobnie?
– Tak, bardzo jesteśmy tym przejęci. Szkoda tych meczów, bo wydaje mi się, że ogólnie dobrze jechaliśmy, tylko zawsze brakowało czyiś punktów. Sport jest sportem. Teraz musimy zacisnąć zęby i mocno powalczyć. Wszystko jest otwarte. My się na pewno nie poddajemy i walczymy do końca. Mam nadzieję, że wygramy wszystko do końca i zobaczycie kolejne derby w tym sezonie.
– Jakiś czas temu startowałeś w Indywidualnych Mistrzostwach Słowenii. Wygrałeś te zawody z kompletem punktów. Zauważyłem jednak, że w stawce było tylko trzech Słoweńców oraz jeden zawodnik na licencji słoweńskiej. Powiedz, czy w waszym kraju jest aż tak źle z żużlem, że tak ciężko skompletować stawkę nawet na zawody mistrzowskie?
– Tak, bardzo mało Słoweńców jeździ na żużlu. W polskiej lidze tylko ja i Matej (Zagar, nie startował w zawodach IM Słowenii – dop.red). Nie pamiętam teraz czy Anze Grmek ma jakiś kontrakt. Także jest nas czterech, pięciu żeby się pościgać, reszta to bardziej jazda amatorska. Ja się bardzo cieszę z tego tytułu. Czy to był jeden zawodnik czy pięciu, ja nie mam na to wpływu.
– A ile jest na ten moment torów w Słowenii, takich na których coś się w ogóle dzieje, ktoś jeździ, ktoś się uczy?
– Tylko dwa tory. W Lendawie i w Krsko. W Lublanie zamknęli tor. Nie wiem co tam się dokładnie stało, ale teraz tylko Lendawa i Krsko mają tory do ścigania.
– A są jacyś młodzi chłopcy, których ciągnie do żużla, uczą się, szkolą? Czy to po prostu mówiąc wprost powoli zamiera?
– Szczerze mówiąc to jest jeden chłopak w Krsko. Tylko jeden… To nie jest Polska, nie ma tylu chętnych. To też drogi sport, a z roku na rok kosztuje to coraz więcej. Słowenia to mały kraj. Ja też kiedy dotarłem do Polski to trafiłem pod skrzydła menagera Pawła Woźniaka. Gdyby nie on, to bym nie jeździł na żużlu. Bardzo mu dziękuję, bardzo mi pomaga, wszystko ogarnia, a ja mogę skupić się na jeździe.
– Przykro to słuchać, bo mimo, że jesteście małym krajem to jednak macie niezłych sportowców. Zawsze ciężko się z wami gra w sporty drużynowe. W Siatkówkę, koszykówkę, piłkę ręczną. A w żużlu jesteś praktycznie Ty i Matej i pewnie sami byście chcieli żeby ktoś to kontynuował…
– Tak jak wspominałem, jesteśmy małym krajem, ale mamy nawet nie tyle dobrych, co bardzo dobrych sportowców. Jest Matej, jest Tim Gajser, mistrz świata na motocrossie. W koszykówce Luki Doncicia nie trzeba nikomu przedstawiać. A w żużlu jest słabo.
Rozmawiał: Przemysław Frączek
Przeczytaj także
