Historia rzeszowskiej Stali jest bardzo długa i bogata. Klub powstał w 1944 rok, a sekcja żużlowa na początku lat pięćdziesiątych. Co ciekawe żużel w Rzeszowie był znany już wcześniej, ponieważ końcem lat czterdziestych rozgrywano zawody żużlowe na stadionie Resovii.
Pierwszymi zawodnikami sekcji żużlowej byli m.in. Tadeusz Fedko i Romuald Iżewski, którzy byli inicjatorami budowy pierwszego polskiego silnika żużlowego o nazwie FIS.
Szczególnie ważne dla rzeszowskiego sportu żużlowego była połowa lat pięćdziesiątych, kiedy zgłoszono drużynę do rozgrywek drugoligowych, a w 1956 roku oddano do użytku tor żużlowy przy ulicy Hetmańskiej. Na inaugurację rozegrano tam pierwszą eliminację Indywidualnych Mistrzostw Polski, które oglądało trzydzieści tysięcy ludzi.
Rok różniej Stal awansowała do pierwszej ligi. Wyglądało wówczas, że wszystko jest na dobrej drodze do osiągnięcia sukcesu – nowy stadion, tłumy ludzi na meczach oraz silniki własnej produkcji. Niestety pierwszy sezon w I lidze nie był udany. Na torze zginął Stanisław Różański. Pech nie opuszczał Stali i także w 1959 roku, ponieważ na torze przy Hetmańskiej zginął Eugeniusz Nazimek, uważany za jednego z najwybitniejszych polskich żużlowców. Na jego cześć od 1982 roku rozgrywany jest w Rzeszowie memoriał jego imienia. Po wszystkich tych wydarzeniach tor w Rzeszowie musiano poddać modyfikacji.
Po wszystkich tych bolesnych wydarzeniach zespół ponownie awansował do grona najlepszych drużyn już na jesień 1959 roku. Zbudowano bardzo mocną drużynę, która przez kolejne dwa lata była zdecydowanie najlepszą ekipą w Polsce. Skład tworzyli wówczas m.in. Florian Kapała, Jan Malinowski, Stefan Kępa, Janusz Kościelak, Marian Stawecki, Marian Pilarczyk, Wiktor Brzozowski, Hieronim Ulicki i Józef Batko. W kolejnych dwóch latach rzeszowianie zdobywali srebrne medale, a w 1966 medale brązowe.
Po kilku udanych latach nastał kryzys, a Stal po niespełna dziesięciu latach opuściła szeregi najlepszych drużyn w kraju. Na kolejny awans trzeba było czekać, aż dwanaście lat, ponieważ dopiero w 1981 zespół z Rzeszowa ponownie startował w pierwszej lidze, jednak bez większych sukcesów.
W latach dziewięćdziesiątych pojawiło się w Rzeszowie kilku zdolnych zawodników z Piotrem Winiarzem, Maciejem Kuciapą, Rafałem Wilkiem, Rafałem Trojanowskim i Piotrem Gancarzem na czele. Stal ponownie startowała wśród najlepszych drużyn w kraju. Kluczem do sukcesu było postawienie na młodzież, czego zwieńczeniem był brązowym medal DMP w 1998 roku. Po dużym sukcesie w kolejnym sezonie rzeszowianie opuszczają najwyższą klasę rozgrywkową w Polsce i przez kilka kolejnych sezonów startują na jej zapleczu.
Ponowny awans to rok 2005, a wszystko głównie dzięki nowemu sponsorowi. Warto zaznaczyć, że w tamtym sezonie udało się wywalczyć złote medale MPPK przez parę Śledź – Kuciapa. Po awansie Żurawie bardzo dobrze zaprezentowały się w 2007 roku kiedy w ostatecznej klasyfikacji uplasowały się na czwartym miejscu. Do medalu zabrakło bardzo niewiele, ale zespół dotknęła plaga kontuzji
Dla Tarnowskich Kibiców drużyna rzeszowska kojarzy się głównie z Derbami Południa. Zawsze mecze obu ekip wywołują niewyobrażalne emocje, a na trybunach zasiada bardzo dużo ludzi.
W obecnym sezonie zespół z Podkarpacia wzmocniony został przez Nicki Pedersena, Jurice Pavlica i Dennisa Anderssona, a z Tarnowa wrócił Dawid Lampart. Plany rzeszowian na obecny sezon są bardzo ambitne, jednak do tej spisują się znacznie poniżej przedsezonowych oczekiwań Kibiców i kierownictwa klubu.
Rzeszowianie w liczbach:
Drużynowe Mistrzostwa Polski – 6 medali (2 złote, 2 srebrne, 2 brązowe)
Młodzieżowe Drużynowe Mistrzostwa Polski – 6 medali (3 złote, 1 srebrny, 2 brązowe)
Indywidualne Mistrzostwa Polski – 7 medali (2 złote, 3 srebrne, 2 brązowe)
Młodzieżowe Indywidualne Mistrzostwa Polski – 3 medale (0 złotych, 2 srebrne, 1 brązowy)
Mistrzostwa Polski Par Klubowych – 4 medale (1 złoty, 3 srebrne, 0 brązowych)
Młodzieżowe Mistrzostwa Polski Par Klubowych – 4 medale (1 złoty, 1 srebrny, 2 brązowe)
Łączny dorobek medali zdobytych w ramach Mistrzostw Polski przez Polonię Bydgoszcz – 30 medali (9 złotych, 12 srebrnych, 9 brązowych)
Przeczytaj także
