Krzysztof Kasprzak – srebrny medalista (Stal Gorzów):
Były to ciężkie zawody, zawsze mi się w Tarnowie ciężko jeździło. Nie wiem czemu kibice tak gwiżdżą. Ja zawiodłem w paru meczach, później udzieliłem wywiad, że straciłem 2 lata, ale to nie chodziło o kibiców czy o klub, tylko to, że nie umiałem się dopasować do tego toru i miałem słabe wyniki – to wszystko. Przykre są te gwizdy, ale co zrobić pozdrawiam tych kibiców którzy gwizdali. Będę się starał tu jechać coraz lepiej. Co do finału to wygrałem start, ale wyłamałem się za mocno w łuku i wiedziałem że straciłem szybkość i Janusz to wykorzystał, zna ten tor jak własną kieszeń, gratuluję mu. Jestem trochę smutny bo jest to moje trzecie srebro, może za czwartym razem się uda. Do zobaczenia w przyszłym sezonie.
Janusz Kołodziej – złoty medalista (Unia Tarnów):
Cały czas słyszałem okrzyki, ale tak jak wspominałem, ja to tak na dwa razy z takimi rzeczami, bo człowiek się może speszyć. Generalnie chciałem jednak dobrze pojechać, dla siebie i dla kibiców, którzy cały czas skandowali. Brakowało już mi sił w tym ostatnim biegu, nawet myślałem, że zemdleję, bo kosztował mnie bardzo dużo siły. Od rana chodziłem bardzo zdenerwowany. Rano poszedłem nawet pobiegać choć nie biegałem już z pół roku, a po drugim biegu okazało się, że już mam dość, a tu jeszcze kilka przede mną. Zrobiłem jeszcze jedno okrążenie, chciałem tak jechać do końca, ale coś tam w silniku zaczęło się tłuc i pomyślałem, że to najlepszy silnik, trzeba zaoszczędzić (śmiech). Bardzo doceniam współpracę z Grupą Azoty, bo tak naprawdę gdyby nie Grupa Azoty to pewnie by nas tu nie było. Jesteśmy ogromnie wdzięczni, ciężko to opisać słowami. Wiele osób pracowało na to, że możemy robić taki wynik jaki robimy, przy okazji jeszcze Mistrzostwa Polski, które moim zdaniem były świetnie zorganizowane. Jedynie tor nie sprzyjał, ale ta nawierzchnia ma już dość, jej praktycznie już nie ma.
